Uczniowie Niepublicznego Technikum Zawodowego w Kozienicach ZDZ w Kielcach w ramach projektu „Ślady historii na murach wyryte”- zadanie publiczne dofinansowane ze środków Ministerstwa Obrony Narodowej w ramach Otwartego Konkursu Ofert nr ew. 04/2022/WD/DEKiD w dniu 07.10.2022 r. odwiedzili Fort III w Pomiechówku będący elementem wewnętrznego pierścienia ceglanych fortów z lat 80 XIX w. Fort ten w późniejszych latach był modernizowany i zachował się w idealnym stanie do dzisiaj. Podczas II wojny światowej fort ten stał się miejscem śmierci ponad 60 000 ofiar hitlerowskich zbrodni.
Po zakamarkach fortyfikacji młodzież wraz z opiekunami oprowadził przewodnik, który przybliżył dokładnie historię tego miejsca. Fort III powstał w latach 1883-88 w ramach pierwszego, wewnętrznego pierścienia fortów Twierdzy Modlin. Zabudowania te posiadały narys barkanu, dwa czoła, dwa barki i szyję. Było to dzieło dwuwałowe z niskim wałem piechoty i wysokim wałem artylerii. Obrona fosy miała być prowadzona z dwóch kojców skarpowych na styku czoła i barku oraz z głównej kaponiery znajdującej się na styku dwóch fragmentów czoła. Oprócz tego cała skarpa została otoczona murem Carnota i posiadała dodatkowo w części czołowej mur oporowy. W szyi znajdowały się koszary z kaponierą. Wszystkie te elementy, a także schrony pogotowia i prochownie powstały z cegły. Wynalezienie nowoczesnych ładunków wybuchowych przyczyniło się do przebudowy fortu, z którego pozostał jeden wał, a ceglany mur zmieniono w betonową przeciwskarpę. Zlikwidowano także kojce skarpowe by w ich miejsce postawić betonowe kaponiery przeciwskarpowe, wybudowano także betonowe tradytory i dodatkowe schrony oraz prochownie. Wszystkie prace modernizacyjne zakończono jeszcze przed wybuchem I wojny światowej.
Podczas I wojny światowej Fort III został zdobyty przez Niemców w sierpniu 2015 r., natomiast w okresie międzywojennym służył jako miejsce stacjonowania polskiej piechoty, a później magazynu uzbrojenia.
We wrześniu 1939 roku fort znajdował się na linii natarcia wojsk niemieckich. Fort był broniony przez 21 dni, aż do momentu kapitulacji Twierdzy Modlin i nie został on zdobyty podczas walki. Stał się więzieniem początkowo dla jeńców wojennych, a następnie od 1940 roku był obozem dla wysiedlanych Polaków. Gdy Polaków wywieziono na roboty do Niemiec przez jakiś czas funkcjonowało tam getto dla Żydów. W 1942 roku fort stał się więzieniem karno-śledczym Gestapo. Więźniów przetrzymywano tutaj w nieludzkich warunkach, dokonywano tysięcy egzekucji, torturowano i mordowano. Ciała były palone i grzebane na terenie fortu, a także karmiono nimi psy. Jest to miejsce, które byli więźniowie oceniają jako najgorszą niemiecką katownię II wojny światowej.
Wymowne tablice, krzyże, podziemne kazmaty pozbawione okien, napisy więźniów na murach wywarły ogromne wrażenie na młodych ludziach. Młodzież w należytej ciszy oglądała te miejsca, które na zawsze już pozostaną w ich sercach. Aby uczcić pamięć poległych tam ludzi uczniowie złożyli wiązankę kwiatów i zapalili znicz. Wycieczka ta przybliżyła uczniom historię polskiego narodu, a także wpłynęła na kształtowanie się w nich poczucia tożsamości narodowej i postawy patriotycznej.
